|
Ten artykuł od 2015-01 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Sztuka hetycka – sztuka Hetytów sięga początkami II tysiąclecia p.n.e. i wiąże się ściśle z kulturą ludu Hattu (Protohetytów). Sztukę tę można podzielić na okresy:
Architektura hetycka w szczytowym okresie swego rozwoju, tj. w czasach Nowego Państwa, charakteryzuje się monumentalnością, a zarazem dostosowaniem do ukształtowania terenu. Miasta lokowano na wzgórzach, otaczając je potężnymi fortyfikacjami (twierdza Hattusas – dzisiejsze Bogazköy/Bogazkale). Budynki mieszkalne dochodziły prawdopodobnie do wysokości kilku kondygnacji. Tematyką głębokich reliefów były sceny kultowe i mitologiczne. Charakterystyczne dla sztuki hetyckiej są głęboko kute reliefy naskalne. Sztukę Nowego Państwa dopełniają figurki brązowe, ceramika i gliptyka. W okresie nowohetyckim charakterystyczne są ortostaty przedstawiające sceny łowieckie i wyścigi wozów, a także motywy religijne. Wiele elementów sztuki Hetytów znalazło odbicie w sztuce asyryjskiej.
© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search